Dlaczego warto uczęszczać na gimnastykę korekcyjną?

      Jeżeli zgodzimy się, iż zdrowie jest dla człowieka jedną z najważniejszych spraw życiowych, to oczywisty będzie fakt dbania o nie już od najmłodszych lat życia. Jednym z warunków normalnego rozwoju i zdrowia dziecka jest sprawa jego prawidłowej postawy ciała. Organizm 6-10 letniego dziecka charakteryzuje bardzo duża plastyczność. Jest on podatny na wpływy zarówno pozytywne, jak i negatywne. Szansy stworzenia w dziecku podwalin pełnego zdrowia, sprawności i odporności nie wolno w tym wieku zaprzepaścić, gdyż to w znacznym stopniu warunkuje powodzenie w całym jego życiu.
      W okresie szkolnym należy zwrócić uwagę na dwa okresy krytyczne w kształtowaniu postawy dziecka. Wtedy powstaje i ujawnia się najwięcej wad. Pierwszy okres krytyczny- przypada na 6-7 lat. Okres ten związany jest ze zmianą trybu życia dziecka. Do tej pory dziecko indywidualnie regulowało wysiłek fizyczny i odpoczynek teraz narzucony mu został kilkugodzinny system przebywania w pozycji siedzącej w szkole, a potem w domu przy odrabianiu lekcji. W okresie rozwoju somatycznego, okres wczesnoszkolny jest stosunkowo stabilny, jeżeli chodzi o dynamizm przyrostu wysokości i ciężaru ciała. Wzrasta sprawność ruchowa, siła mięśni oraz odporność ustroju. Drugi okres krytyczny- w kształtowaniu postawy ciała dziecka przypada na wiek pokwitania (dziewczęta 11-13 lat, chłopcy 13-14 lat). Charakteryzuje się intensywnym przyrostem wysokości ciała. Zaczyna się wzrost kończyn dolnych, a rok później tułowia. Zostaje naruszona równowaga, dochodzi do zmiany proporcji ciała. Siła mięśni odpowiedzialnych za postawę ciała jest niewystarczająca do jej stabilizacji. Dlatego w tym okresie bardzo ważną rolę pełnią ćwiczenia korekcyjne, które wzmocnią osłabione mięśnie. Przyczyna tak dużej ilości dzieci z wadami tkwi w plastyczności młodego organizmu, co sprzyja uleganiu wpływom korzystnym i niekorzystnym zarówno pod względem biologicznym, jak i wychowawczym.  Korekcja wad postawy jest możliwa do momentu, gdy nie nastąpi zakończenie wzrostu kostnego. Dlatego tak ważne jest wczesne oddziaływanie korekcyjne, aby nie dopuścić do zmian w układzie kostnym.

     Skutki nie korygowanych wad postawy, poza względami estetycznymi mogą być niekorzystne np:
- zmniejszona sprawność narządu ruchu, krążenia oraz oddychania.
- dochodzi do przeciążeń, które mogą doprowadzić do zmian zwyrodnieniowych np. bólu krzyża.
- deformacja stóp ( bolesne otarcia i odciski)
- stopy męczą się nawet skutkiem niewielkiego wysiłku, bolą, a w miarę upływu lat dochodzi do zaburzeń w krążeniu.

Należy dodać, że płasko-koślawość stóp łączy się czasem z koślawością kolan, co jest przyczyną pogłębiania się dolegliwości. Chciałabym uczulić na skutki niedopatrzenia, które może za sobą pociągnąć dolegliwość, a są do uniknięcia przy obecnym stanie wiedzy.
     Do najczęstszych wad postawy z którymi spotykamy się należą: plecy okrągłe, plecy wklęsłe, plecy wklęsło-okrągłe, plecy płaskie, boczne skrzywienie kręgosłupa, płaskostopie statyczne.
     Do drobnych odchyleń (błędów) możemy zaliczyć niewielkiego stopnia: odstawanie łopatek, asymetrię barków, asymetrię żeber i klatki piersiowej. Dziecko, "samo z wady nie wyrośnie" i dlatego jest tak ważne aby rozpoczęło ćwiczenia jak najwcześniej, zaraz po zdiagnozowaniu wady.

     Dlatego w naszej szkole, aby pomóc dzieciom z takimi wadami, prowadzone są ćwiczenia korekcyjne w sali gimnastycznej. Ćwiczenia odbywają się  raz w tygodniu dla uczniów klas I-VI.

                                        Gimnastyka korekcyjna ma za cel:

- skorygowanie istniejących zaburzeń statyki ciała i doprowadzenie jej, o ile jest to możliwe do stanu uznanego za prawidłowy.
- niedopuszczenie do powstawania wad, gdy zaistnieją warunki sprzyjające ich powstawaniu.
- doprowadzenie sprawności fizycznej dziecka do stanu uznanego za prawidłowy.

Cel ten osiągamy realizując zadania:
- wyrobienie u dziecka nawyku prawidłowej postawy ciała we wszystkich sytuacjach i czynnościach dnia codziennego.
- wytworzenie silnej i wytrzymałej stabilizacji mięśniowo-więzadłowej kręgosłupa po uprzednim usunięciu dystonii mięśniowej.
- wdrożenie rekreacji ruchowej uwzględniające elementy profilaktyki i korekcji zaburzeń zagrażających lub istniejących u dziecka.
- opanowanie przez dziecko i jego środowisko opiekuńcze wiedzy i umiejętności dotyczących spraw jego zdrowia związanych z wadą.
 Cel oraz zadania będą osiągnięte, jeżeli dziecko będzie uczestniczyło w zajęciach systematycznie oraz brało w nich aktywny udział. Bardzo ważna jest współpraca nauczyciela prowadzącego tego typu zajęcia z rodzicami.
Dobro dziecka jest sprawą nas wszystkich i musimy o nie zabiegać!

                                                                             Aneta Horbińska