Zapożyczony zza oceanu zwyczaj celebrowania Walentynek, stał się inspiracją do ogłoszenia w naszym gimnazjum konkursu na Literackie Walentynki. Celem tej rywalizacji miało być rozbudzanie wyobraźni, pasji i wrażliwości gimnazjalistów. Staraliśmy się zauważać wnikliwość i świeżość młodzieńczych pomysłów, a przede wszystkim oryginalność i giętkość języka.
Zdajemy sobie sprawę z tego, że nie wszyscy chcą pisać i patrzeć na świat oczami poezji. Ale warto zaznaczyć, że nawet chwilowa przygoda z piórem jest bardzo cenna, gdyż pomaga patrzeć na świat i dostrzegać to wszystko, co dostrzec trudno bez pochylenia się nad kartką papieru.
Wiele prac wzbudzało naszą ciekawość. Liczył się pomysł i ta wyjątkowa umiejętność spoglądania oczami duszy. Najbardziej przypadły nam do gustu teksty napisane przez Rafała Pawlaczyka z klasy II c. Na wyróżnienie zasłużyły Olga Hajdrych z klasy II b oraz Kinga Raźna z klasy I a.
Gratulujemy zwycięzcom i życzymy wielu twórczych pomysłów. 

Zaczęło się w sierpniu

Tylko nasz był ten sierpień
tak daleki od cierpień.

Tylko nasz był ten wrzesień
tak daleki od wzniesień.

Tylko nasz był październik
tej miłości powiernik.

Już nie nasz był listopad
w tę rozłąkę też popadł.

Już nie nasz był ten grudzień
czas zdradliwych ubrudzeń.

Tylko nasz był ten styczeń
czas noworocznych życzeń.

Tylko nasz jest ten luty
czas miłosnej pokuty.

I z jedzeniem, i z piciem
życie nie będzie życiem.

Gdy nie będzie w nim Ciebie
me serce oszaleje.

Miłość jest tak krótkawa
a więc mnóżmy ją przez dwa.

Będzie więcej, musi być
bo bez niej nie można żyć!

O miłości

Cóż to takiego jest miłość?
To barwnik
koloryzujący każdy moment naszej szarej,
zacementowanej rzeczywistości.
To moc
silniejsza od tysięcy kilometrów drogi pod wiatr.
To współpraca
pędzla i farby tworząca piękny pejzaż.
To antidotum
na głęboki smutek.
To nadzieja
na odnalezienie szczęścia.
To spojrzenie
na świat okiem optymisty.
To dżungla
potknięć, w której trzeba się odnaleźć.
To urzeczywistnienie
bajek kończących się happy endem.

Cóż to takiego jest miłość?
To eliksir,
bez którego człowiek umiera…

Rafał Pawlaczyk kl. II c

Ja będę

Nie podam Ci ręki
i nie pogładzę po ramieniu.

Nie przytulę Cię na przywitanie
i nie pocałuję na pożegnanie.

Nie wyszeptam Ci kilu miłych słów do ucha
i nie będę udawać, że coś mnie wzrusza.

Ale niezależnie od tego co powiem,
niezależnie od tego co usłyszysz,
niezależnie od tego co zrobię,
zawsze będę przy Tobie.

Olga Hajdrych kl. II b

Wymarzona miłość.

Dlaczego tak bardzo od marzeń uciekamy?
Dlaczego tak często na wszystko narzekamy?
Dlaczego boimy się całą prawdę powiedzieć?
Dlaczego chcemy tak wszystko o nas wiedzieć?
Mówimy często, że samotność nie jest zła
Lecz tak naprawdę złych cech wiele ma.
Potrzeba nam kogoś czułego i miłego
Może być tak, że trochę zwariowanego.
Kogoś kto pomoże Ci w chwilach złych
A także uchroni od tych przykrych..
Szukamy miłości, tej jedynej, prawdziwej
Tylko tej wiernej i uczciwej
Bo każdy z nas szczęśliwy pragnie być
I w wiecznym szczęściu tak bardzo chce żyć.

Kinga Raźna kl. I a