Konińskie Stowarzyszenie "Eko-logiczni" zaproponowało uczniom gimnazjów i szkół pondgimnazjalnych powiatu konińskiego udział w wycieczce po kolejnym już parku krajobrazowym naszego regionu. W tym roku szkolnym był to Park Krajobrazowy "Złota Góra". Rajd odbył się po hasłem "Zdobywcy Złotej Góry" w sobotę, 22 września 2012 r. Na miejsce zbiórki wyznaczono punkt przy konińskiej Wieży Ciśnień, w której mieści się Konińskie Centrum Kultury i Sztuki. Pojechaliśmy chętnie: Daria Kaczmarek, Dominika Michalska i Krzysztof Fedorowicz wraz z nauczycielką biologii panią Łucją Jaroszewską.
Wycieczkę rozpoczęliśmy poza terenem naszego powiatu w Wyszynie, która jest oddalona od Konina tylko o 15 km, ale leży w powiecie tureckim. Po pięknym niegdyś zamku pozostała jedna, samotnie przeglądająca się w wodnym zwierciadle baszta i skromne pozostałości drugiej wieży oraz niewielkie fragmenty murów przyziemia. Ruina znajduje się na skraju wsi. Otoczona jest stawami, a jedyny dostęp do niej prowadzi wąską groblą. Trudno było sobie wyobrazić lata świetności tego zamku, który boleśnie odczuł upływ czasu. Zamek bez legendy nie istnieje. Miejscowa legenda głosi, że podczas uczty wyprawionej na cześć króla Stefana Batorego, który przybył tu na polowanie, przypadkowo zastrzelona została córka właściciela zamku i od tego czasu błąka się ona po okolicznych kniejach, swoim zawodzeniem strasząc okolicznych wieśniaków.
To urokliwe miejsce, to teren podmokły z roślinnością charakterystyczną dla takich miejsc.
Stare drzewa parku przydworskiego to lipa drobnolistna, klon pospolity, olsza czarna, dereń jadalny, klon chiński. Masowo występuje tam pięciornik gęsi, także rdest ostrogorzki, rośliny zielne azotolubne, kuklik zwisły oraz obcy, inwazyjny gatunek niecierpek gruczołowaty. Dowiedzieliśmy się także, jak rośliny podróżują, czyli co to jest zoochoria i antropochoria.

Kolejny punkt naszej wycieczki to Złota Góra - najwyższe wzniesienie w powiecie konińskim o wysokości 191m n.p.m. Przed zdobyciem szczytu wzmocniliśmy nasze siły zdrowymi przekąskami. Wędrówkę na szczyt umilało nam poszukiwanie bezkręgowców. Należało znaleźć i opisać pięć gatunków. Przyznajemy, że zadanie nie należało do najłatwiejszych, ale dla wnikliwych obserwatorów nie ma zadań trudnych. Znaleźliśmy: mrówki rudnice, pasikoniki, żuki gnojowe, biedronki oraz przedstawicieli pajęczaków. Złota Góra porośnięta jest lasem dębowym i mieszanym. Znaczny udział sosny i jałowca decyduje o dużych walorach zdrowotnych tego terenu. Napotkaliśmy czeremchę pospolitą oraz obcą, będącą dla niej zagrożeniem, czeremchę amerykańską. Kolorowymi koralami wabiła nas kruszyna. Na szczycie Złotej Góry, zgodnie ze zwyczajem zdobywców, zatknęliśmy flagę.