Kleczewskie Gimnazjum nosi zaszczytne imię Noblistów Polskich, ale ponieważ nie sposób scalić dorobku polskich laureatów tej Nagrody, postanowiliśmy obecny rok szkolny nazwać Rokiem Henryka Sienkiewicza.
W naszej szkole odbył się konkurs pod hasłem: Inscenizujemy Sienkiewicza. W szranki konkursu stanęli gimnazjaliści klas II. Każda klasa losowo wytypowała jedną z powieści Noblisty. Następnie wybrała fragment do inscenizacji. Zadanie nie było łatwe. Bogaty dorobek Sienkiewicza sprawił, że uczniowie mieli dużo pracy. Najpierw należało napisać scenariusz, rozdzielić role, zadbać o dekoracje i inne detale, które budują ogólne wrażenie. Nie było zbyt wiele czasu, ale udało się zainscenizować wybrane fragmenty.
Zgodnie z zamieszczonym w szkole regulaminem, 20 listopada odbyła się prezentacja przygotowanych przez uczniów scenek. Szanowne jury bacznym okiem obserwowało efekty pracy uczniów. Przy ocenie brano pod uwagę znajomość wybranych fragmentów powieści, interpretację dzieła literackiego, kontekst historyczny, język i styl wypowiedzi, choreografie, charakteryzacje, dekoracje oraz ekspresję przekazu. A było co oglądać! Trzeba przyznać, że nasza młodzież ma głowę pełną twórczych i oryginalnych pomysłów.
Rubaszny Zagłoba, za pomocą zgrabnego fortelu, uwolnił swoich kompanów z rąk hetmana. Wesolutki Rzędzian, przyniósł wieści o tym, że Helena żyje. Rozbeczana, ale jakże urocza Baśka Jeziorkowska, przy pomocy swojego nieodpartego uroku zaskarbiła sobie miłość „małego rycerza”.
W przedstawieniach nie brakło też Krzyżowców. Zachwyt wzbudziło przybycie dworu Księżnej Mazowieckiej Anny Danuty wraz z najurokliwszą dwórką Danusią Jurandówną. Serca widzów zamarły, kiedy Danuśka omal nie spadała z ławki. Na szczęście dzielny Zbyszko szybko uratował sytuację.
Warto dodać, że scenka z „Krzyżaków” miała przepiękną obudowę historyczną. Wykorzystując laptopa i rzutnik młodzież mogła przybliżyć widzom epokę średniowiecza.
Grzechem byłoby pominąć cudne dekoracje i przepych na dworze cesarza rzymskiego – Nerona. Przemyślny i błyskotliwy Petroniusz- arbiter elegancji, ratował sytuację w rozmowie z Neronem, dowodząc, że Ligia jednak „za wąska w biodrach”. Za to waleczny Ursus w porę wyniósł swoją młodziutką podopieczną, ratując ją przed niewątpliwym zniewoleniem
i podsycając tym samym złość ale i namiętność Marka Winicjusza.
Komisja wprawdzie oceniała zaprezentowane scenki, ale trudno mówić tu o wygranych lub przegranych, gdyż tak naprawdę młodym odtwórcom Sienkiewiczowskich ról należy się ogromne uznanie. Pomysłowość, zaangażowanie, interpretacja dzieł Sienkiewicza, wzbudziły szczery zachwyt wszystkich widzów.

Zdjęcia z inscenizacji klas drugich

Zdjęcia z obchodów Dnia Patrona