21 kwietnia w trakcie krótkiego koncertu przygotowanego przez uczniów klas III- V uczęszczających na zajęcia świetlicy środowiskowej zaśpiewaliśmy 11 „zakazanych piosenek”. Były to: „ Dna 1 września”, „ Hej, tam pod Krakowem”, „ Czerwone jabłuszko”, „ Warszawo, ma”, „ Piosenka w tramwaju”, „ Na dworze jest mrok”, „ Siekiera, motyka”, „ Pałacyk Michla”, „ Dziewczyna z granatem”, „ Dziś idę walczyć, mamo” i na koniec wspólnie „ Serce w plecaku”. Koncert przygotowany został z okazji 74. rocznicy powstania w getcie warszawskim i jest upamiętnieniem bohaterstwa polskich Żydów, którzy zostali przez Hitlera skazani na okrutną śmierć. Nie godząc się na swój los, sięgnęli 19 kwietnia 1943 roku po broń, choć wiedzieli, że nie mają szans w walce z dobrze uzbrojonymi żołnierzami niemieckimi, a w tej nierównej walce są osamotnieni Dziś żyjemy w wolnej, bezpiecznej Polsce. Dzieci chodzą do szkoły. Rodzice o nie dbają. Ale nie zawsze tak było. Gdy wybuchła II wojna światowa, nikt nie był bezpieczny. Wojna pochłonęła miliony istnień ludzkich, w tym także niewinnych dzieci. Okupacja, trwająca długie pięć lat, była okresem walki o przetrwanie. Nieodłączną częścią tego okresu były piosenki: przedwojenne,wojenne, okupacyjne, partyzanckie i powstańcze. Śpiewano je na ulicach i podwórkach, w kawiarniach, w oddziałach partyzanckich i daleko w obozach alianckich. Piosenki były zakazane. Wielu na pewno je zna ze wzruszającego filmu noszącego tytuł "Zakazane piosenki". Niemcy je tępili z całą bezwzględnością, za ich polskość, a za ich śpiewanie groziła śmierć. Mimo groźby utraty życia Polacy śpiewali, bo piosenki te choć na chwilę oderwały od tragicznej rzeczywistości, podnosiły na duchu, wyśmiewając Niemców, ale też opowiadały o tym, jak wygląda życie pod okupacją.Te najpiękniejsze melodie lat okupacji, pozwalały przetrwać największe upokorzenie polskiemu narodowi, lata pogardy pełne niewinnychofiar, w tym szczególnie Polaków żydowskiego pochodzenia.Taki los zgotowali Polsce i światuNiemcy pod wodzą Hitlera. Nasz koncert to hołd złożony tym, którzy walczyli z bronią w ręku w powstaniu w warszawskim getcie, powstaniu warszawskim, działali w konspiracji i tym, którzy przez całą okupację „ walczyli”, by przeżyć. Stanowił też dopełnienie akcji „ żonkile”, zorganizowanej w szkole 19 kwietnia pod patronatem Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN.
Wanda Wiącek
|